Historia rasy:
Pekińczyk jest rasą
wyhodowaną w Mandżurii. Do połowy XIX wieku rasa ta znana była
wyłącznie w Chinach, gdzie pekińczyki hodowane były jako psy świątynne.
Według chińskich wierzeń drobna budowa pekińczyka pozwalała mu łatwo gonić i
chwytać pojawiające się w świątyniach demony, a ich waleczne serce – bez trudu
stawiać czoła nawet najpotężniejszym złym duchom. Inna legenda wspomina, że
pekińczyki miały być owocem miłości lwa do małpki, który to związek został pobłogosławiony
przez samego Buddę. Po lwach pekińczyki miały odziedziczyć swoją
szlachetność, a po małpce – nietypowy krok. Psy powstałe z tego związku
towarzyszyły Buddzie i w razie niebezpieczeństwa zamieniały się w lwy.
Zachowanie:
Pekińczyki są psami niezależnymi i nieufnymi wobec obcych, choć są swojemu opiekunowi wiernie oddane. Lubią spokój. W kontaktach z większymi psami, zaatakowane, potrafią walczyć w swej obronie a także właściciela, zaliczane są do psów odważnych i walecznych.Są uparte, lecz gdy właściciel zdobędzie ich serce zrobią dla niego wszystko.
Wygląd:
Posiadają krótki, choć dobrze zbudowany, zwłaszcza w przedniej części, tułów. Głowa duża, szeroka, spłaszczona między uszami. Pysk szeroki i pomarszczony, profil zdecydowanie spłaszczony, kufa czarna. Oczy szeroko rozstawione, okrągłe, ciemne. Uszy w kształcie serca, opadające, z obfitymi frędzlami. Kończyny krótkie, tylne o lekkim kośćcu, przednie – o wygiętych kościach przedramienia. Łapy duże, płaskie, o wywiniętych przednich palcach. Ogon zawinięty nad grzbietem, wysoko osadzony, zawinięty w jedną stronę. Szczególnie cenione są: czarna maska oraz okulary wokół oczu.
Zdrowie i pielęgnacja:
Psy wymagają częstego czesania, nie wymagają jednak strzyżenia. Gubienie sierści jest znaczne. Mają małe wymagania co do ruchu i pokarmu. Schorzenia jakie są możliwe u tej rasy to: wypadanie gałki ocznej, owrzodzenie rogówki, wodogłowie, problemy z porodem, wady rozwojowe serca i naczyń, kamienie moczowe, zadyszka, rozszczep podniebienia, trudności z oddychaniem.
Dlaczego wybrałam tę rasę?
Zastanawiałam się nad wieloma rasami głównie: maltańczykiem,pomeranianem,a pekińczykiem. Czytałam o tych rasach wiele, lecz serce podpowiadało mi, że ma być to pekińczyk.Gdy tylko pierwszy raz zobaczyłam Puszka i Jego przepiękną mordkę, od razu się w nim zakochałam i wiedziałam, że był to bardzo dobry wybór. Puszek jest uparty ale da się go podejść. Myślę,że rasa pekińczyka odpowiednia jest dla ludzi kochających do końca, u których pies będzie czuł się bezpiecznie. Każde stworzenie zasługuje na dom i dogodną opiekę.
Maltańczyk
Pomeranian ,Szpic Miniaturowy